بابایی

اگر شما در شمار افرادی هستی که شانس این را داری که در کنار کسانی که جوارشان موجب آرامش توست وعد های غذایی را تناول کنی مطمئن باش یکی از فاکتور های خوشبختی را داری...

هی که یک چیزهایی را از دست میدهی بیشتر متوجه میشوی که خوشبختی چقدر در چیزهای کوچک نهفته است،

سر صبح که داشتم از جهت مراجعت به محل کار جلو آیینه خود آرایی میکردم  یک هو بابایی در اتاق را باز کرد و گفت صبح بخیر بابا(bowo) منم که نای جواب دادن نداشتم بس که سر کیف بودم که میخواهم بپرم توی وان زامبی ها یک ناله ای زیر لب کردم.. بعد بابایی دوباره در را گشود گفت بیا بابا این پول و بگیر... ، همچین فکر کردم این هم یک خوشبختی که باباییت یک هو سر صبحی بی درخواستت بعد از ترش روویت و جواب صبح بخیرش را ندادن بیاید و به یک نوعی محبتش را به تو ابراز کند. هیچوقت بهش نگفتم که چقدر دوستش دارم از توان روحی من ابراز احساسات خارج است اما به شما میگویم که بابایی را دووست میدارم هرچند که یکی از گند اخلاق ترین آدم های دنیا باشد همین خاص بودنش دوست داشتنیش کرده. 

بعدن.نوشت1: من هنوز پول تو جیبی ثابت ماهیانه میگیرم چون ته تغاری، دخدر و لوس هستم.. برای همین وسط ماه خارج از ماهیانه ام پول دریافت کردن از پدر، ابراز محبتش محسوب میشود.

بعدن.نوشت2: هیچوقت نتوانستم عین این وبلاگ نویسان با کلاس 3 خط با مفهوم بنویسم و 100 جمله حرفم را کش ندهم ، ولی کرمش نمیگذارد هی آسمان ریسمان میبافم.

بعدن.نوشت 3: وقتی داشتم از بابایی مینوشتم عین احمقها چشمانم خیس شد، فکر کن وسط این قوم الظالمین!

یا الله